Introductie 

New Acropolis is een internationale organisatie die een ideaal van permanente waarden biedt om bij te dragen aan individuele en collectieve ontwikkeling, via haar actielijnen in filosofie, cultuur en vrijwilligerswerk. New Acropolis is aanwezig in 60 landen op vijf continenten en heeft meer dan 400 zetels. 

Haar optreden in de wereld is gebaseerd op drie fundamentele idealen:

Het ideaal van universele broederschap, het bevorderen van respect voor de menselijke waardigheid, ongeacht geslacht, culturele, religieuze of sociale verschillen.

Het ideaal van kennis, dat de liefde voor wijsheid begunstigt, door de vergelijkende studie van filosofieën, religies, wetenschappen en kunsten.

Het ideaal van ontwikkeling, uitgaande van de realisatie van de beste kwaliteiten en waarden van ieder mens, als solide basis voor een betere wereld.

De president van New Acropolis, Carlos Adelantado, legt de reis naar deze gemeenschappelijke idealen uit.

Wat zijn de belangrijkste uitdagingen waarmee NA vandaag wordt geconfronteerd? Wat zijn de doelen die u wilt bereiken?

a) Op filosofisch niveau is het grote doel het tijdloze belang van het begrip filosofie te verdedigen.

Tegenwoordig is het een ondergewaardeerd en vergeten woord dat in de schuif ligt samen met andere begrippen die nogal oncomfortabel zijn. Het is echter natuurlijk om je af te vragen waarom dingen ons zijn overkomen of waarvan we weten dat ze ons zullen overkomen. Vanuit dit oogpunt is filosofie een noodzakelijk instrument om het bestaan ​​een samenhangende betekenis te geven, en om zich bewust te worden van de werkelijke hoofdrol die ieder mens kan aannemen in relatie tot zijn eigen leven.

Ik hoop ook dat de Broederschap zijn weg zal vinden in het dagelijks leven, met een transparante realiteit.

Mogen we in toenemende mate waarderen wat ons verenigt in plaats van wat ons schijnbaar scheidt, en mogen we voorbij de oppervlakkige en steeds veranderende reflecties van mensen en gebeurtenissen gaan.

De filosofie leert ons dat hoe groter de innerlijke waarneming van het essentiële, des te groter het uiterlijke bewijs van het broederlijke.

b) We streven ernaar om cultuur meer aanwezig te maken in de samenleving.

Ik doel niet alleen op de toename van het aantal culturele activiteiten, maar op het feit dat cultuur er echt toe dient om mensen samen te brengen en verschillende mentaliteiten te begrijpen, zodat het een rol kan spelen bij bewustwording en het openen van het hart.

Helaas ben ik ervan overtuigd dat bepaalde houdingen van onverdraagzaamheid en agressie jegens bepaalde mensen of bepaalde delen van de bevolking te wijten zijn aan een gebrek aan cultuur, veroorzaakt door onwetendheid over andere vormen van uiting van menselijke activiteit.

c) Met vrijwilligerswerk is ons werk erop gericht ervoor te zorgen dat de interne ontwikkeling van elke vrijwilliger hand in hand gaat met hun onbaatzuchtige toewijding aan het algemeen welzijn.

Elke inspanning, elke dienst voor het welzijn van anderen kan worden gebruikt om de zin van het leven bewuster te begrijpen; en tegelijkertijd ontwikkelen zich een reeks innerlijke krachten, zoals de waarde van solidariteit, eigenwaarde, hoop op een betere toekomst, empathie… en vele andere. Maar bovenal vergroot het het gevoel van vrijheid en de wilskracht.

Mijn grote wens is dan ook dat de acties van Vrijwilligerswerk niet alleen goede acties zijn, meer of minder nuttig, maar dat de mensen die als Vrijwilliger optreden hun band met het Leven kunnen versterken.

Welke ervaringen verzamelen de meer dan 500 NA-afdelingen in deze moeilijke tijden over de hele wereld?

Op persoonlijk vlak ben ik zeer tevreden, omdat het toepassen van filosofie helpt om met angsten en onzekerheden om te gaan.

Tegenwoordig merken we dat de mensen die naar onze scholen komen een grotere interesse tonen en een echte zorg om het leven en de mens te begrijpen. Het is alsof de spiegels die de werkelijkheid weerspiegelden in duizend stukjes waren gebroken en je plotseling ofwel niets zag of een andere werkelijkheid waarnam. Het is in ieder geval een motor die ons aanspoort om richting zelfkennis te lopen.

We hebben het nut van nieuwe technologieën gezien, waardoor we ondanks de moeilijkheden ons werk konden voortzetten. Het is echter ook duidelijk geworden dat niets de kwaliteit van persoonlijk contact kan vervangen. Het is niet tevergeefs dat de beoefening van filosofie in de oudheid altijd heeft plaatsgevonden op scholen, in groepen, waar het gebruik van dialoog als pedagogisch instrument van fundamenteel belang was en waar de uitdaging om een ​​harmonieus samenleven te bereiken door iedereen werd aanvaard.

Sommige mensen zijn op hun hoede voor organisaties

Dat is waar, en daar hebben ze vaak goede redenen voor.

Ik denk echter dat een organisatie heel nuttig kan zijn, omdat ze verschillende inspanningen en wilskracht samenbrengt en coördineert. We mogen echter nooit de gevaren vergeten die kunnen voortvloeien uit bepaalde misstanden in organisaties.

Ik beschouw als een afwijking het opleggen van een bepaalde specifieke en persoonlijke mening, zonder enige mogelijke dialoog of vergelijking; om af te wijken van de doeleinden en principes waarvoor het is opgericht; en om te profiteren van de werking ervan om roem en sociaal prestige te verkrijgen.

Eén ding dat ik als zeer positief beschouw, is het grote aantal mensen dat in de loop van de tijd deel heeft uitgemaakt van NA. Elk jaar profiteren duizenden mensen van onze filosofiecursussen, onze culturele activiteiten of onze vrijwilligersacties. Sommigen sluiten zich aan bij onze organisatie, anderen werken liever sporadisch samen en weer anderen willen zich niet aansluiten. Maar al deze mensen hebben onze inspanningen voor een betere samenleving ervaren.

Hoe zou u reageren op degenen die NA bekritiseren?

Dat ze het volste recht hebben om dat te doen, het is hun recht.

Gezien de prachtige diversiteit en complexiteit van de menselijke natuur, kan men niet beweren door iedereen geliefd en geaccepteerd te zijn. Het gaat verder dan logica.

Ik geloof ook dat kritiek heel constructief kan zijn als het wordt ontdaan van de boosaardigheid en negatieve bagage die het vaak met zich meebrengt.

Het is niet nodig om dit te dramatiseren, want het is eigen aan rationele wezens om te analyseren, te discussiëren, redeneringen te vergelijken, ze te onderzoeken en tenslotte te kiezen. Als we dit recht op kritiek zouden onderdrukken, zouden we de menselijke vrijheid beperken en zouden we een belangrijk deel van de filosofie elimineren, omdat de kritische geest die erin bestaat het leven zelf, met al zijn conditioneringen, te onderwerpen aan analyse en beschouwing, zeer kenmerkend is voor filosofen.

En hoe verklaar je het feit dat er tegenstanders zijn geweest, vooral in het verleden?

Je moet zeker terug in de tijd gaan om dit soort misverstanden te vinden. In feite zijn dit situaties die ik, gezien mijn leeftijd, niet direct heb meegemaakt.

Maar naar mijn mening is het een probleem van onbegrip. Misschien vanwege de complexiteit van deze School voor Filosofie op de klassieke manier, die theorie en praktijk probeert te verenigen in haar incarnatie, als een filosofisch ideaal dat ernaar streeft de wereld en de mens te verbeteren, en dat vanaf het begin werd gezien als een Beweging die in staat was zich internationaal te kunnen verspreiden.

Zelfs veel New Acropolis-leden destijds, die we moeten bedanken voor hun inzet en toewijding, begrepen de kernkenmerken van NA niet helemaal. Ze begrepen niet dat het iets was dat uit het meest verre verleden kwam en dat het daarom iets totaal nieuws was en los stond van elke vergelijking met alles wat tot dan toe in de twintigste eeuw bekend was. Er werden fouten gemaakt, die geleidelijk werden gecorrigeerd. En deze houding van zelfcorrectie geldt nu en in alle toekomstige tijden, omdat de geest van zelfkritiek niet uit het filosofische leven kan verdwijnen.

Hieraan moet worden toegevoegd dat alles wat nieuw is, wanneer het verschijnt, tijd nodig heeft om zich aan te passen aan de omgeving, en het heeft ook tijd nodig om door zijn ontwikkeling zijn ware potentieel en de sociale voordelen die het met zich meebrengt te laten zien.

Helaas is het onvermijdelijk dat er altijd mensen in de samenleving zullen zijn die “leven” van kritiek, afleiding en sensatiezucht.

Maar in ieder geval zijn de reacties op ons filosofische voorstel niet nieuw voor een filosofische school met diepe wortels die als esoterisch zou kunnen worden omschreven. Het is een constante die zich door de eeuwen heen heeft herhaald.

Welk belang hecht de Nieuwe Akropolis aan esoterie?

De term “esoterisch” betekent “de meest intieme”. Het wordt daarom begrepen als dat wat verborgen is, dat wat innerlijk is, waarbij het exoterische het uiterlijke is.

Bij New Acropolis bedoelen we met esoterisch het innerlijke, het wezen van de dingen, wat voor ons zicht verborgen is, maar wat essentieel is.

Alle dingen en levende wezens hebben een uiterlijk, zichtbaar deel en een innerlijk deel dat hun basis vormt. Een gebouw heeft bijvoorbeeld muren, deuren en ramen die zichtbaar zijn. Het zou exoterisch zijn. Maar hij heeft ook een armatuur gemaakt van pilaren, balken en smeedijzer dat zijn skelet is, wat hem ondersteunt, het esoterische. En dat is in principe niet zichtbaar.

In het heelal zien we planeten, sterren, sterrenstelsels. Het zijn lichamen gemaakt van min of meer subtiele materie, ze zijn exoterisch. De reden van hun bestaan, het leven dat deze lichamen bezielt, hun doel, zou esoterisch zijn.

Elke dag voeren mensen handelingen uit die een duidelijke praktische reden hebben, maar achter onze uiterlijke houding liggen de echte drijfveren van onze acties. Deze impulsen, die van een metafysische orde zijn (in de zin dat ze verder gaan dan het fysieke), vormen het esoterische deel van de mens.

Dit is de reden waarom we in NA spreken over de Filosofie van Oorzaken, ook bekend als Natuurlijke of Esoterische filosofie, omdat we geïnteresseerd zijn in het begrijpen van het waarom van dingen, van hun verborgen oorzaken, die we kunnen waarnemen via de rede of intuïtie, als we erin slagen een grotere gevoeligheid te ontwikkelen en een groter vermogen om de elementen om ons heen te relateren en te integreren.

Waarom zijn oosterse en westerse filosofieën van gelijke waarde in NA?

En waarom niet ? Men kan niet volharden in het ontkennen van de filosofische erfenis van wat wij het Oosten noemen, van volkeren zoals de Indiërs, de Japanners, de Tibetanen, de Chinezen en anderen, zonder de bijdrage van de westerse filosofie te vergeten. Het probleem is dat er nog veel latent racisme is, en niet alleen in de fysieke context. IJdelheid en intellectueel racisme zijn veel erger dan fysiek racisme, en nog erger is arrogantie en het spirituele racisme van het geloven dat je de enige bezitter van de waarheid bent.

Welke rol spelen de “levende krachten” in NA?

Dit zijn groepen van leden die er vrijelijk voor kiezen om tijd en moeite te steken in de directe ondersteuning van de vitale werking van de scholen. Het zijn ook ervaringsniveaus, dat wil zeggen, van innerlijke en uiterlijke experimenten met de implementatie van kennis en oefeningen die kunnen helpen om vooruitgang te boeken op het pad van de filosofie als een manier van leven, zoals het ons wordt aanbevolen door de klassiekers van het Oosten en het Westen.

Kortom, het is een kwestie van Leven geven aan de Krachten die in ons zijn en ook van het kennen en beheersen van de Krachten van het Leven. We hebben het over iets belangrijks, en dit veronderstelt het bestaan ​​van bepaalde eisen aan de leden van deze groepen, zoals eerlijkheid en gezond verstand (om er maar een paar te noemen). Niet iedereen wordt geaccepteerd, wat kan leiden tot frustratie bij degenen die niet worden geaccepteerd en een vijandige houding, maar het is een risico dat het waard is om te nemen.

Terugkomend op onze wereld, kun je fouten opnoemen die vandaag de dag fundamenteel voor je lijken?

Naar mijn mening is de grootste fout het verwarren van middelen en doelen.

De economie is een duidelijk voorbeeld. De economie moet worden beschouwd als een nuttig en noodzakelijk middel voor het creëren en behouden van structuren, maar nooit als een doel op zich.

Het zou moeten worden gebruikt om onderwijskansen te verbeteren en een groter deel van de wereldbevolking van te laten genieten. Het moet dienen om de last van zwaar, mechanisch en repetitief werk te verlichten. Het moet dienen om de autonomie van de mens te versterken, maar op alle gebieden.

De wens om goederen te bezitten, te accumuleren, heeft tot gevolg dat anderen schade berokkend wordt, buitensporige concurrentie en uitbuiting van anderen worden aangemoedigd om grotere winsten te behalen. Het is schadelijk vanuit menselijk oogpunt en vanuit het oogpunt van projecteren op een betere toekomst.

In NA worden we bijvoorbeeld voornamelijk gefinancierd door maandelijkse contributies van al onze leden, door de verkoop van onze boeken en door kleine interne workshops die als zelfvoorziening dienen. Deze kleine bedragen stellen ons in staat om ons pand open te houden en een aantal culturele en vrijwilligersprojecten te ondernemen.

Hoewel de economie momenteel de koers van de mensheid bepaalt en regeert, geloven we niet dat het de enige kracht is voor vooruitgang voor mensen en individuen.

Wat is uw mening over materialisme?

Lange tijd was het het dominante idee dat de wereld dreef. En dit is het idee dat de overhand heeft gehad op het gebied van politiek, wetenschap, economie, onderwijs en helaas ook moraliteit. Het is doorgedrongen tot in het hart van onze huizen en in de hersenen van mensen. De materialistische mentaliteit beheerst het leven van de overgrote meerderheid van de mensen op aarde.

Is het goed of slecht? Het is zeker een ervaring die de mensheid als geheel moet hebben. Misschien moet het pad van het materialisme worden uitgeput, zodat andere aspecten van het menselijk bestaan ​​aan waarde kunnen winnen.

Inmiddels is het niet onredelijk om te erkennen dat materialistische wetenschappers hun grote struikelblok hebben gevonden, namelijk hoe bewustzijn ontstond uit de willekeurige evolutie van de materie. We weten veel over hoe materie zich gedraagt, maar we weten niet WAAROM.

Onderwijs, politiek en economie gebaseerd op materialisme hebben ook gefaald. Mensen zijn over het algemeen niet gelukkiger ondanks het feit dat ze meer materiële goederen en meer comfort hebben (in sommige delen van de wereld veel meer dan in andere). Het is zeker niet mogelijk geweest om honger, armoede en de enorme ongelijkheden die op de planeet heersen, uit te roeien.

Kunnen politiek en filosofie hand in hand gaan?

Filosofie kan worden gecombineerd met alle facetten van de mens: met kunst in het vatten van het schone, met wetenschap in haar verlangen om het ware te benaderen, met religie in haar uitdrukking van het goede, en met politiek in zijn behoefte aan rechtvaardigheid.

Juist om het samenleven in de samenleving te reguleren, is het noodzakelijk om de rechten en plichten van burgers duidelijk vast te leggen, en hier komt het begrip Justitie om de hoek kijken. Sinds de oudheid hebben Confucius en Plato (onder andere) deze zoektocht naar gerechtigheid herhaald, en Plato’s dialoog getiteld “De Republiek” is misschien wel het belangrijkste geschrift.

Dit blijkt uit zijn veelvuldige kritiek en uit de lof en talloze verwijzingen die te vinden zijn in het werk van latere auteurs, van Plato’s tijdgenoten tot op de dag van vandaag.

Persoonlijk denk ik niet dat het de bedoeling van de Atheense filosoof was om een ​​ideale samenleving op te bouwen die bestaat uit perfecte mensen, maar eerder om reflecties en mogelijke oplossingen te bieden voor de vele kwalen van de verschillende regimes van de Griekse stadstaten van zijn tijd. In feite wijzigt hij in De Wetten, een latere dialoog, enkele van de argumenten van De Republiek.

Plato wordt in sommige intellectuele kringen als totalitair beschouwd.

Ik denk dat het ook eerlijk is om te zeggen dat Plato voor de overgrote meerderheid van de geleerden en onbevooroordeelde intellectuelen de status van een wijze verwerft. In het oude Griekenland was het concept van wijze heel breed: het hield in dat je een filosoof, wiskundige, wetenschapper, dokter van de ziel, dichter, politiek adviseur, … was. Een concept van “totalitas”, van totaliteit. Dit is wat Plato voor ogen heeft wanneer hij een burgerschapsvorming voorstelt die gebaseerd is op een integrale opvoeding die de verschillende aspecten van de menselijke natuur zou omvatten.

Degenen die Plato bekritiseren vergeten de verplichtingen te noemen die de grote filosoof de heersende klasse oplegt.

Voorlopig is Plato’s advies nog steeds even geldig als de voor regeerders:

– Ze moeten hun liefde voor het algemeen welzijn hebben getoond door een vrijwillige en belangeloze dienst, en hun liefde voor de deugd door een voorbeeldig privéleven.

– Ze hebben geen eigen goederen, maar gebruiken alleen goederen. Met andere woorden, ze kunnen hun positie niet gebruiken om rijk te worden.

– Ze zullen geen demagogie gebruiken om de mensen te manipuleren.

– Alvorens te worden aangesteld, worden ze onderworpen aan een test om hun voldoende morele en intellectuele capaciteiten te verifiëren.

– Het uitoefenen van macht moet worden opgevat als een offer.

En er zijn nog meer eisen…

Wat eisen we van de politici die ons regeren? Welke criteria gebruiken partijen om hun kandidaten te selecteren? Het is een goede vraag.

Kan de democratie verbeterd worden?

Ongetwijfeld, zoals alles wat op aarde bestaat, kan worden verbeterd. Naar mijn mening moet er een echte inspanning worden geleverd om het algemeen welzijn te bevorderen, voorbij de partijbelangen van deze of gene sector.

De soms bijna irrationele botsingen tussen de verschillende facties veroorzaken een reeks heen en weer bewegingen die de algemene voortgang vertragen. De gretigheid om tegenstanders te diskwalificeren, het gebrek aan ethiek bij het nakomen van verkiezingsbeloftes, de verduistering en twijfelachtige financiering van veel partijen en de slechte voorbereiding van sommige kandidaten zijn allemaal dingen die zeker ruimte laten voor verbetering.  

Ook moet veel aandacht worden besteed aan het verbeteren van het onderwijs, want het is het systeem dat dit het hardst nodig heeft, aangezien de burger regelmatig keuzes kan maken bij de stembus. Om na te denken en te beslissen, hebben we allemaal continue opleiding nodig. En bovenal is het nodig om anderen te leiden.

Professor Jorge Angel Livraga, oprichter van New Acropolis, leerde dat systemen goed zijn als de mensen die ze samenstellen goed zijn. En ze houden op goed te zijn wanneer de menselijke wezens in hen corrupt en inefficiënt worden.

Wat is het standpunt van NA over religie?

Het is hetzelfde als wat de filosofie scholen door de eeuwen heen hebben gehad, dat wil zeggen het absolute respect voor de verschillende religieuze vormen, maar deze vormen kunnen niet worden opgelegd noch dogmatisch zijn.

Voor de meeste mensen wordt het behoren tot een religie bepaald door waar ze zijn geboren en door hun familieachtergrond. Maar het valt niet te ontkennen dat naarmate het vermogen tot introspectie en reflectie zich ontwikkelt, elk individu vroeg of laat zijn positie gaat overwegen in relatie tot wat we het Heilige kunnen noemen.

Ik beschouw deze positie als zeer intiem en zeer vrij, omdat het de geest, het hart en het geweten betreft. En ik geloof dat zelfs degenen die zeggen atheïst te zijn een vorm van deze relatie in het diepst van hun hart behouden.

Voor sommigen zal het een verbinding zijn op basis van objectieve elementen, voor anderen een zeer subjectieve ontmoeting. Het is een goede tolerantie-oefening voor iedereen.

Het feit is dat niemand de spiritualiteit van anderen kan bezitten.

Waarom is symboliek zo belangrijk?

Het is mogelijk dat het deel uitmaakt van de verbinding met deze hogere wereld van de ideeën waarover Plato sprak. We moeten er rekening mee houden dat logica en haar mechanismen hun beperkingen hebben, kenmerkend voor een lineaire wereld. Maar in een niet-lineaire werkelijkheid worden de kenmerken van Tijd en Ruimte veranderd en daarom wordt Bewustzijn anders beïnvloed: er is een toename en uitbreiding van Bewustzijn wat resulteert in een dieper en subtieler begrip van de Werkelijkheid.

Ik heb het niet over het onderbewuste of het onbewuste, maar (als ik de uitdrukking mag gebruiken) het bovenbewuste. Een hogere dimensie van Bewustzijn, waar kennis tot leven komt zonder tussenkomst van de zintuigen en waar geactualiseerde ervaringen onder de volledige controle van het individu staan. Symbolen helpen ons de analogieën te oefenen die ze met hogere ideeën verbinden.

Waarom denk je dat mensen symbolen gebruiken? Ze zijn aanwezig in de commerciële wereld, in het sociale, in het transcendente en zelfs in het dagelijks leven.

Ik kan meteen zien dat er een behoefte lijkt te zijn om ergens bij te horen, wat leidt tot het gebruik van anagrammen, symbolen en emblemen als herkenningsmiddel. Ze worden gebruikt door medewerkers van grote en kleine bedrijven, kleding- en schoenenmerken, sport- en cultuurverenigingen, financiële bedrijven, etc. Het gebruik van symbolen is overal en altijd aanwezig.

Maar het is ook mogelijk dat we allemaal weten, op een natuurlijke en aangeboren manier, dat we hogere en hogere, intuïtieve bewustzijnstoestanden moeten bereiken, die ons in staat stellen voorbij de grenzen van het conceptuele vlak te gaan.

Misschien omdat de symbolische wereld het grote evolutionaire verschil vormt dat mensen onderscheidt van andere koninkrijken: het symbolische denkbeeldige is aanwezig wanneer we trouwen, wanneer we onze studie beëindigen. Als iemand geboren wordt en ter wereld komt, geven we hem een ​​naam en nemen we op het einde van zijn leven afscheid van hem, alles op een symbolische manier. Mensen dragen ringen, kettingen, kleding en kleuren… zelfs tatoeages, die tegenwoordig zo modieus zijn, zijn een benadering van de wereld van symbolen. Zoals we kunnen zien, kan zoiets menselijks als lachen en huilen niet worden begrepen als we de symbolische achtergrond ervan verwijderen.

Er moet rekening mee worden gehouden dat er symbolen zijn die in alle beschavingen door de geschiedenis heen dezelfde betekenis hebben: de open of gesloten hand, het wiel als constructie en als cycliciteit, vuur in relatie tot wijsheid, de adelaar als boodschapper, de zon als heer van de hemel…

Uit nieuwsgierigheid valt het mij op met hoeveel interesse de series en films waarin de scenarioschrijvers deze symbolische taal gebruiken, door het publiek worden ontvangen.

Evenzo gebruiken we in NA symbolen in functie van de activiteit die we doen: sport, vrijwilligerswerk, kunstateliers, vechtsporten en de filosofie zelf. In onze filosofieschool besteden we veel tijd aan het analyseren van symbolen die verband houden met het heilige in verschillende beschavingen.

En in onze filosofische vieringen van de seizoenen van het jaar zijn ook symbolen met betrekking tot lente, zomer, herfst en winter aanwezig.

Welk advies zou je geven aan iemand die denkt dat het leven zinloos is?

Het eerste advies zou zijn om zichzelf vragen te leren stellen. Als hij vragen kan stellen en het antwoord niet kan vinden, zoekt hij misschien niet op een efficiënte manier of op de juiste plaats.

Ik zou hem zeggen om naar binnen te kijken en niet naar buiten, want er zijn antwoorden die niet van de buitenwereld kunnen komen. Probeer de waarden die je in je draagt ​​waar te nemen, en door ze te ontwikkelen, vind je vanzelf de verbindingspunten met het leven.

Want hier is een andere vraag, niet minder belangrijk: als het leven een betekenis heeft (en stel dat dat zo is), hoe nemen we deze betekenis van het leven dan waar? Met wat voor type zintuigen? Het is duidelijk dat we bepaalde latente krachten moeten ontwikkelen, bijvoorbeeld het vermogen om de zin van het leven waar te nemen.

En waar bevindt zich de echte kracht?

Ongetwijfeld in de ontwikkeling van het bewustzijn (als doel), en in de opleiding (als middel om dat te bereiken).

Professor Jorge Angel Livraga leerde vanaf het begin dat onderwijs het gebruik van cultuur is om de menselijke evolutie te versnellen, om de transmutatie ervan te bewerkstelligen. Hij drong aan op het feit dat opvoeding niet bestaat in het verdraaien of dwingen van de natuur van personen, maar in het bevrijden ervan van het instinctieve juk en van de psychische en spirituele bekrompenheid die hen gevangenhoudt en doet lijden.

Dit is mogelijk omdat ieder mens wordt geboren met bepaalde latente mogelijkheden en kwaliteiten die kunnen worden ontwikkeld als ze op de juiste manier worden opgevoed.

Professor Livraga zei dat echte pedagogiek bestaat uit informeren zonder misleiden, instrueren zonder politiseren en opvoeden zonder te verdraaien, met als doel een bewuste, gelukkige en nuttige burger te krijgen, die weet hoe hij zijn handen, zijn hart en zijn verstand moet gebruiken.

En misschien kan men ook een element actualiseren dat hoger is dan de strikt rationele geest, zoals verbeelding en intuïtie, om de wereld te kennen waar de grote idealen, de archetypische ideeën, de zuiverste dromen leven.

Het moet moeilijk zijn om een ​​leraar van NA te worden.

Het is een kwestie van bewezen bekwaamheid, opleiding en verdienste.

Hier moet ik kort uitleggen dat NA een onderwijsinstelling is die officieel is erkend als een internationale non-profitorganisatie.

Als wettelijk erkende privé-instelling kan haar eigen modellen van academische vorming creëren, hoewel het altijd een logica volgt die niet verschilt van die van officiële instellingen.

Onze academische graden zijn dus geïnspireerd op de modellen die worden gebruikt in Europese universiteiten. Dit wordt het Bologna-systeem genoemd, dat op algemeen niveau wordt toegepast.

In die zin gebruiken universiteiten volgens dit systeem twee soorten diploma’s: zogenaamde ‘officiële diploma’s’ en zogenaamde ‘instelling-specifieke diploma’s’.

Naar het model van instelling-specifieke studies en rekening houdend met het feit dat ons studieprogramma zeer breed is, hebben we onze academische graden geconfigureerd in: expertgraad, specialistische graad en twee masterniveaus.

Onze docenten behoren tot een van deze graden.

Bovendien, en dat is niet minder belangrijk, moeten ze een duidelijk voorbeeld zijn van de naleving van de Ethische Code, waar we allemaal aan gehecht zijn. Bij een bewezen overtreding van de Ethische Code kunnen ze geen deel uitmaken van het onderwijzend personeel en worden ze als zodanig verwijderd.

Wat denkt u dat NA tot nu toe heeft bereikt en wat moet het nog bereiken?

Van alle successen en prestaties die zijn verzameld tijdens de 65 jaar van het leven van dit filosofische ideaal, zal ik het feit onthouden dat we erin geslaagd zijn om van harmonieuse coëxistentie en broederschap een realiteit te maken voor duizenden jonge mensen op de 5 continenten, omdat NA samengesteld is uit vrouwen en mannen van alle rassen, culturen en verschillende of geen religieuze overtuigingen, uit alle lagen van de bevolking. Voor ons staat de categorie van het mens zijn ver boven elke andere sektarische overweging.

Ons werk levert kennis op, met een eclectische en niet-dogmatische benadering, en is in verschillende landen erkend als zijnde van “algemeen belang”.

Wat moeten we bereiken?

We moeten de juiste weg vinden om begrepen te worden. We moeten onze stem in nog veel meer harten laten klinken, zodat iedereen die ons zoekt ons kan vinden.

Hoe zou u dit interview willen afsluiten? 

Ik zou willen afsluiten door over filosofie te praten, omdat we al weten dat in een gebogen universum begin en einde samenkomen. En ik bevestig opnieuw de noodzaak en het nut ervan.

Filosofie bestaat uit het tot stand brengen van een werkelijke relatie tussen de objectieve kennis die we van de wereld hebben en de subjectiviteit van ons innerlijke zelf (dat niet minder reëel is, maar eerder een ‘andere realiteit’).

Een echte relatie is waar acties een manier van voelen en denken weergeven. En dit voelen en denken moeten in overeenstemming zijn met de vereniging en synthese van onze objectieve en subjectieve ervaringen, dat wil zeggen, onze ervaring van het leven.

Dit houdt in dat met de juiste houding de specifieke levensbeschouwing van ieder mens in de loop van de tijd zal verbeteren, omdat onze levenservaringen ook steeds dieper en subtieler kunnen worden.

NA is een experimenteerveld, extern en intern, dat de mogelijkheid biedt tot individuele en collectieve verbetering. NA is een wereld vol mogelijkheden. Net als het leven zelf. Het is filosofie in actie.