We staan aan de poorten van de zomer. Opnieuw zullen we door de cyclische processen van de natuur leven – we zullen ons erdoor laten leven. Maar in plaats van bladeren uit onze agenda te schrappen of de dagen te tellen die bijna onopgemerkt voorbijvliegen, is het belangrijk om ons bewust te zijn van elk moment dat wordt geleefd.

De zomer is een heel bijzondere tijd. Honderde poëtische, traditionele, publicitaire en banale ideeën hebben ertoe bijgedragen dat dit seizoen veel van zijn diepe betekenis verliest.

Zomer, een “pauze” periode

Het meest gebruikelijke is om de zomer te beschouwen als de “pauze” periode; maar deze vakantie is iets meer dan rust. Blijkbaar is het een rust voor de ziel en wordt het lichaam zo actief mogelijk in zijn meest natuurlijke en instinctieve aspecten. Beelden in de pers, bioscoop en straatposters tonen ons een zomer vol badpakken, spannende en exotische drankjes, psychedelische muziek, haren in de wind en een algemene mate van zorgeloosheid en onernst.

Op andere, subtielere niveaus is de zomer de tijd van een “juiste pauze” en de uitdrukking van “heelheid”. De rijpe vrucht is het voorbeeld van de rijpe en serieuze mens die uitrust na het zware werk van de rest van het jaar.

En vandaag de dag vragen wij, kleine moleculen meegevoerd door de wind van gebeurtenissen en modes, ons af: zijn de seizoenen een puur toeval van verdeling in het jaar of is er iets diepers in deze cycli, zoals een echte taal van de Natuur?

Onnodig te zeggen dat we neigen naar de tweede versie. Als de hele Natuur rondom ons heen leeft; als wijzelf, die deel uitmaken van deze natuur, onszelf geregeerd zien door cycli van leven en dood, van ziekte en gezondheid, van jeugd en ouderdom; waarom zou men het idee van tijd, dat in de zomer, de herfst, de winter en de lente tot uitdrukking komt, verwerpen als belangrijk voor het leven van de natuur?

Zomer, een periode van volwassenheid

Zeker, de zomer ruikt naar volwassenheid, naar volleerde en succesvolle expressie van het leven en moedigt ons aan om hetzelfde te voelen, in een spel van concordanties waaruit het heel moeilijk is om te ontsnappen.

Het gaat er niet om te ontsnappen aan de invloed van de natuur. Integendeel, laten we ons rijp en vol voelen, gevuld met zonneschijn die energie is en laten we weten hoe we deze zomer intelligent kunnen leven. Het is niet alleen het lichaam dat moet rusten; het is niet alleen het lichaam dat deze volheid moet voelen; laat de Innerlijke Mens ook een zomer vol en uitgerust zijn van de gebruikelijke problemen.

Rust gaat niet over muziek, drank, nieuwe mode of de nabijheid van de zee of de bergen (hoewel veel van deze factoren kunnen helpen). Rust bestaat bij de mens uit het veranderen van activiteit.

Als we maandenlang overweldigd zijn door routinematige en mechanische taken, laten we dan met hernieuwde creativiteit uitrusten; nieuwe leesstof, andere gesprekken, een andere verdeling van de uren van de dag, andere straten om hetzelfde pad af te leggen.

Als de dagelijkse eentonigheid ons bewustzijn maandenlang op het niveau van het lichaam heeft verstijfd, laten we dan onze ziel vernieuwen met de energie van de zomer. Dit is het juiste moment om na te denken over de oude vraag: wie ben ik, waar kom ik vandaan, waar ga ik naartoe? Er zijn antwoorden in de rijpe helderheid van de zomer die de donkere stilte van de winter misschien niet zal laten zien.

Constante activiteit is een wet in de mens. Het heeft geen zin om te dromen van de romantische rust die bestaat uit absoluut niets doen, omdat we er nooit in slagen inactief te zijn: als we niet met onze handen werken, doen we het met de geest; en als we niet denken, werken we met de psyche; activiteiten die beide even “vermoeiend” zijn.

Om uit te rusten, moet je eerder moe zijn geweest. Om te stoppen met zoeken, moet je van tevoren gevonden hebben. Zijn we allemaal echt moe geworden van het zoeken naar elkaar? Is het niet een goed moment om je activiteit te veranderen en op zoek te gaan naar de volwassenheid die de zomer belooft en die bij de mens EVOLUTIE wordt genoemd?